مظهر عشق .
علی است کعبة دل‌ها ، علی است مَظهرِعشق
علی است مَقصدِ هستی ، علی است مَصدرِ عشق
قسم به کـعبه ، کز اعـجـاز قـادرِ متـعال
درون کعبه ، علی ، زاده شد زمـادر عشق
عـلی است سِـرِّ نهـانِ خَـزایِـنِ مَلَـکوت
به گنج خِلقتِ هستی ، علی است گوهر عشق
علی است نــور هدایت به منزل مقصود
به دادگاه عدالت علی است داور عشق
علی که مَحرَم اَسرارِ بـارگـاهِ خـداست
گشوده است به امر ِخدا بر او دَرِ عشق
علی که مَحرَم ِسرِّ نبوّت است ، از آنک
برای ا ُمّ ِ اَبیهـا هم اوست همسر عشق
علی سَفـینة دریـای لطفِ لم یـَزل است
که در سواحلِ رحمت فِکنده لَنـگر عشق
خِرد به چشمِ بَصیرت چو بنگرد بینـد
برای خلقِ دو عالم ، علی‌است رَهبر عشق
در آسمان اِمامت ، علی است مَطلعِ نـور
به کهکشان وِلایـت ، علی است محور عشق
ز نـورِ روی مُنیـرَش جهـان شود روشن
چو جلوه‌ای کُند آن طَلَعتِ مُنـوَّرِ عشق
همیشه خَلق به عشقی دهند گوهرِ دل
علی است گر نِگری زین میانه ، دلبر عشق
شهیـدِ راهِ عدالـت ، اَمیـر مُلکِ شَرَف
ستیـغِ کـوهِ شجاعت ، یَـلِ دلاور عشق
چو ذوالـفِقـار به سَر پنـجة عـلی افـتاد
نگاهِ چشمِ فَلَک خیره شد به صَفدَر عشق
سپـاهِ کـفر ز پَـروای تیـغِ شـیر ِخـدا
زدند کوسِ هَزیمت ز پیشِ لَشگر عشق
خوشا به حالِ شهیدان که در طریق ِعلی
همه به راه ولایت شدند پَـر پَـرِ عشق
نمیرد آن که خورَد جُرعـه‌ای ز ِخُـمِّ غَدیـر
شرابِ نابِ ولایت زحوضِ کـوثـر عشق
ز شوقِ وَصلِ وِلای علی شوی سرمست
چو تَـر کُنی زِ ارادت لَـبی ز ساغر عشق
بـه راه ِمعرفـت ای رَهـنَوردِ نـا آگـاه
بجز طریقِ ولایت کجاست مَعـبَر عشق
رَسَد به مسندِ عزّت هر آن کسی که نَهَد
زِشوق روی برآن ساحَتِ مُطَّهر عشق
به شوقِ نیم نظر سر بر آستان سایَد
شه و گدا به دَرِ شهریـارِ کشورِ عشق
جهــانِ پـیر عـلی را کجـا بَـرَد از یـاد
که ثبت گشته ولای علی به دَفـتر عشق
به سایه سارِ سعادت رَسَند مردمِ دهر
علی شود چو در آفاق ، سایه گُستَر عشق
به عافیَت رسد از فیضِ دولتش « مسعود »
گر اَفکَند به سرش سایه‌ای زِ اَفسر عشق تبریز 74/2/28
- ۹۶/۰۵/۰۸